تله انزوای اجتماعی و بیگانگی
این تله برخلاف سایر تله ها در دوران کودکی شکل نمی گیرد بلکه در دوران نوجوانی افراد اتفاق می افتد. تله انزوای اجتماعی در اثر مسخره کردن و نسبت دادن القاب ناپسند هم سن و سالان در ما شکل خواهد گرفت. افراد گرفتار در این تله از اجتماع گریزانند و برای به دست آوردن قدرت، شهرت و جایگاه اجتماعی تمام تلاش خود را می کنند تا تمسخرها و حقارت های دوران نوجوانی‌شان را از بین ببرند.
آنها خود را تافته جدا بافته می دانند و دائماً با دیگران قهر هستند. از قضاوت شدن هراسان هستند، به همین دلیل تنهایی و انزوا را انتخاب می کنند. خواستگاری برای آنها یک چالش بزرگ است و اغلب اوقات مجرد می مانند. در ادامه مطلب ” تله انزوای اجتماعی و بیگانگی ” از سری مقالات تله های زندگی یانگ با ما همراه باشید.
چرا به این تله دچار می شویم؟
- در دوران مدرسه یک نقص یا ویژگی ظاهری متفاوت نسبت به همسالانمان داشتیم؛ به عنوان مثال نسبت به بقیه چاق تر یا لاغرتر بودیم، قد ما کوتاه تر از بقیه دوستانمان بوده و یا بلندتر.
- از لحاظ ذهنی در سطح پایین تری از همسالانمان قرار داشتیم؛ لکنت زبان داشتیم و یا مطالب را دیرتر از دوستان خود یاد می گرفتیم.
- در خانواده ای تربیت شدیم که با سایر خانواده ها متفاوت بوده اند. ممکن است تفاوت های ما از لحاظ نژاد، قومیت، مذهب و جایگاه اجتماعی، تحصیلات و حتی دارایی و ثروت باشد.
- تمایلات و خواسته هایمان با سایر همسن و سال‌های خود متفاوت بوده است. دوست داشتیم بجای بازی با دوستانمان موسیقی گوش دهیم و یا کتاب بخوانیم.
نشانه های تله انزوای اجتماعی و بیگانگی
- صحبت کردن در جمع برای ما بسیار سخت می باشد. هر حرفی را چندین مرتبه در ذهنمان حلاجی می کنیم و دست آخر هم از گفتن آن پشیمان می شویم.
- دوستان انگشت شماری داریم و تنهایی را به حضور در جمع ترجیح می دهیم.
- اطرافیانمان کسانی هستند که هیچ تفکر مثبت ندارند و از ما ضعیف تر و بدبخت ترند. هر وقت که دور هم جمع می شویم از بدبختی ها و مشکلاتمان می گوییم و هیچ حرف دیگری برای گفتن نداریم. هنگامی که با دوستان خود درد و دل می کنید تا ثابت نکنند از شما بدبخت ترند بیخیال ماجرا نمی شوند.
- اغلب اوقات آدم گوشه گیری هستیم، به حضور در جمع تمایلی نداریم و اگر مجبور به شرکت در دورهمی یا مهمانی شویم با کسی صحبت نمی کنیم و به دنبال بهانه ای برای فرار از آن محیط می گردیم.
- همیشه احساس حقارت می کنیم و دیگران را بهتر و زیباتر از خود می دانیم. برای از بین بردن حس حقارت به عمل های زیبایی روی می آوریم اما همچنان این حس در ما به قوت خود باقی است.
- فردی را به عنوان شریک عاطفی خود انتخاب می کنیم که برخلاف خود از لحاظ اجتماعی جایگاه بالایی داشته باشد.
- در محیط کار از انجام کار گروهی خودداری می کنیم و نظر ما برای کسی اهمیتی ندارد. هیچ گونه پیشرفتی در شغل خود نداریم و تا زمان بازنشستگی یک کارمند سطح پایین باقی می مانیم.
راه های مقابله با تله زندگی انزوای اجتماعی و بیگانگی
قدم اصلی در مقابله با تله انزوای اجتماعی و بیگانگی این است که باید دوری کردن از محیط‌های اجتماعی را به‌کل فراموش کنیم بنابراین به کمک یک درمانگر کودک درون منزوی و گوشه‌گیر خود را پیدا کنیم و به او بگوییم که ما او نیز مانند سایر افراد جامعه است و تفاوت بارز و شگرفی بین او و دیگران نیست. به دنبال شباهت‌های خود با بقیه باشیم و بر روی آنها تمرکز کنیم. خجالت را کنار بگذاریم و تلاش کنیم که به تدریج با دیگران رابطه صمیمی و دوستانه برقرار کنیم و از لاک خود بیرون بیاییم.
